Yolda kötü bir şey de oldu. Önümüzde kamyon yan düştü ve bütün yükü dağıldı. Adama baktım da üzüldüm. Ama cana geleceğine mala diye bir şey var. Yük yine alınır gereksiz bir şey yani. Ama sonuçta adama bir şey olmamış. Neyse.
Bursaya geldik. Dersaneden arkadaşlarım Bulvar Klan'da olacaklardı. Yorgun olursam gitmeyecektim ama dayanamadım. Yorgundum ama eve geldikten 1 saat sonra çıktım oraya gittim. Ayşen'in doğumgünü vesilesiyle herkesi görmüş oldum dağılmadan önce. Çok az kişi Bursa'da kalıyor üniversitede. Kimi görsem İstanbul'da. Bok var sanki anlamıyorum. Bir tek bana mı acaba gereksiz geliyor anlam veremiyorum yani. Ben uğraşmak istemiyorum yurtla, yeni bir şehirle ve İstanbul gibi büyük karışık bir şehirle. Yol sorunu cabası. Ben Bursada kalmak istedim. Mutluyum sanırım. Ama şuan sadece aile sıkıntı. Her şeye karışmakta üstlerine yok. Ama ona da bir formül bulacağım. Yoksa başka türlü psikolojim her an bozulabilir.
Bursa Teknik Üniversitesindeyim. Kimsenin bu üniversiteden haberi yok. Bana sorduklarında artık 'Bursaya yeni bir üniversite açıldı. İşte orada Makine Mühendisliği okuyacağım' diyorum. Nasıl olacak hiç bilmiyorum. Üniversitede 82 kişi olacak. -Lise gibi Üniversite- Ama zaten bu sene hazırlık okuyacağım, geçmek istemiyorum sınavı. Seneye 5-6 bölüm daha açılınca biraz kalabalıklaşırız. Ama her türlü kampüs 3-4 yıla bitecek ve bize yetişemeyecek. Belki son yıl kampüse gideriz. Zaten Kestel'e yapıyorlarmış. Sadece metroyla ulaşım olması iyi olacak. Yoksa hiç güzel bir yer değil Kestel. Ama sonuçta yeni bir Kampüs ve en şık kampüslerden biri olabilir. Bizden sonra gelecekler düşünsün.
Ben şanslıydım. 40binle girdim. Ama seneler ilerledikçe bir Teknik Üniversiteye bu kadar düşük puanla girilemeyeceği görülecektir. Ama şuan tek yapmak istediğim üniversitemi 5 senede bitirmek ve maddi anlamda ve manevi anlamda özgürlüğüme kavuşmak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür falan etmezsiniz umarım. Buyrun.