3# Memleket Sevdalıları ft. Mesut Hıyarı

Çalıştığım işte son günlerimdi. Sorun olsun istemiyorum ama gerçekten şu an gereksiz diyebileceğim biri vardı. İsim göründüğü üzre Mesut. Olayı anlatıyorum hemen.

Her zamanki gibi saat 12-12.15 gibi Memleket Sevdalıları Derneğine gittim. Öğlen. Servisler yapılıyor yine sıradan bir gün yani. Mesut'un ekip geldi. (Bu arada Mesut dediğime bakmayın, 2 çocuk babasıdır.) Okey masasına oturdular yine. 1 oyun bitti, hesap ödendi. 2 oyun bitti hesap ödendi. Bu arada sürekli çalışıyoruz çay götür, soda götür, yaz tabağı yap. Sakin sakin yine hizmet ediyoruz. Mesut bağırdı yanına çağırdı. 'Ömeeer buraya gel hemen.' Koştum gittim sakin sakin. Bize çay getir dedi. Karşısındaki bi abi ben de çay istiyorum dedi. Tamam dedim. Abi devam etti 'Bak ben insan gibi davranıyorum' dedi. Mesut hıyarı da 'Ben hayvan gibi davranıyorum var mı?' dedi. Benim şalterler attı. Arkamı dönüp gittim. Ne istiyorlarsa getirdim. Yerime oturdum. 5 dakika sonra, Mesut yine bağırdı. 'Ömer su getir' diye. Ben de zaten önceden düşünmüştüm hazırlamıştım kendimi. O lafı yanına bırakmam ya erkeğim ya ben. Neyse. Gittim aynen şöyle dedim. 'Eğer hayvan gibi davranıcaksan kusura bakmayın ama ben size hizmet edemem. İstediğinizi Ardadan istersiniz bundan sonra dedim.' Biraz sert olmuş sanki de böyle olmuştu sanırım. Herkes bana bir garip baktı kimse hiç bir şey anlamadı. Halbuki 5 dakika önceki mevzuyu herkes duymuştu. Bana hayvan gibi davranacağını söylemişti. Ama sonunda yine haklı o oldu çünkü ben benden 'yaşça büyük' ama 'insanlığından nasibini alamamış' birisine bağırdım.

Masada en yakın arkadaşımın babası ve dayısı da vardı. O an bu aklımdan çıktığı için sadece üzüldüm ama ben. O masada onlar varken bunları söylemem yakışık almadı. Keşke beni daha iyi tanıyor olsalardı da bu yaptığımın onlara saygısızlık olduğunu zannetmeselerdi. Bütün gün kendimi kötü hissettim bu yüzden ne yapacağımı bilemedim. Arda'nın (en yakın arkadaşım o oluyor bu arada bi karışıklık olmasın) babasıyla konuştum umarım affetmiştir beni. Böyle bir gün geçti gitti işte. Yine gereksiz olaylar, yine gereksiz insanlar, yine gereksiz bir hayat. Ama öyle dediğime bakıp da kanmayın hayat her şeye rağmen yaşamaya değer.